کد مطلب:77491 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:220
یعنی بعضی از جمله ی خطبه ی امیرالمومنین علیه السلام است: «اتخذوا الشیطان لامرهم ملاكا،» یعنی اخذ كردند و گرفتند شیطان را از برای امر و كار خودشان ملاك و مناط، یعنی امرشان را منوط و مربوط و قائم به شیطان كردند و شیطان را قیم امرشان ساختند. مراد مذمت معاندین است. «و اتخذهم له اشراكا.» یعنی و گرفت شیطان ایشان را شركای خود در ضلالت. «فباض و فرخ فی صدورهم.» یعنی پس تخم ضلالت در آشیانه ی سینه های ایشان گذاشت و تربیت كرد تا جوجه ی هوا و هوس خودبینی و خودپرستی برآورد. «و دب و درج فی حجورهم» یعنی جنبید و راه رفت در كناره های ایشان و مخلوط و متحد شد با ایشان. «فنظر باعینهم و نطق بالسنتهم.» یعنی پس نگاه كرد به چشمهای ایشان و سخن گفت به زبانهای ایشان، یعنی شیطان چشم و زبان ایشان شد. پس به چشم شیطان دیدند، چنانكه شیطان به چشم ایشان دید و به زبان شیطان گفتند چنانكه شیطان به زبان ایشان گفت و شیطان چشم و زبان ایشان شد و ایشان چشم و زبان شیطان. «فركب بهم الزلل» یعنی پس سوار كرد ایشان را به مركب لغزش از دین. [صفحه 176] «و زین لهم الخطل» یعنی و زینت داد از برای ایشان سخنان دروغ فاسد را. «فعل من قد شركه الشیطان فی سلطانه» یعنی اخذ كردند[1] شیطان را اخذ كردنی، مثل فعل كسی كه شریك او باشد شیطان در سلطنت خود. «و نطق بالباطل علی لسانه.» و مثل فعل كسی كه گویا به باطل باشد بر نهج زبان شیطان، پس فعل او فعل شیطان باشد و قول او قول شیطان. [صفحه 177]
و من خطبه له علیه السلام
صفحه 176، 177.